வார்த்தையில் அடங்கா காவியம்  வர்ணத்தில் நிறையா  ஓவியம் …!  வாடகையே  இல்லாமல் வயிற்றில் என்னைச் சுமந்தாய்  நான் வயிற்றில் செய்யும் ஜாடையை நீ மட்டுமே உணர்ந்தாய்  தொந்தி தான் சரிய, தன் அழகை எல்லாம்  இழந்து வயிற்றில் நான் செய்யும் அசைவுகளை

உண்ண  உணவளித்தாய் உறங்க நிழலளித்தாய் பசியாற்ற பழங்கள் தந்தாய் பிணி போக்க மருந்தளித்தாய் அன்போடு அரவணக்க தென்றலாகி வந்தாய் அவ்வப்போது கோபித்தால் உன் சீற்றத்தால்தான் கொந்தளிப்பாய் மக்கள் உன்னை எவ்வளவு துன்புறுத்தினாலும் அதனை மன்னித